Koester die kosbare Woord van God

Deur Jozelle Smit

Dit is maklik om te goed te koester. Goed wat jy kan sien:  ʼn doilie wat jou Ouma gehekel het, ʼn teestel van jou Ma af, jou trouring. ʼn Porseleinpop wat jy bewaar uit jou gelukkige kinderdae.

Die glimlaggende gesigte teen jou sitkamer se muur wat jou terugruk na ʼn warm Suid-Afrikaanse seevakansie Jy koester oomblikke in jou hart, in jou siel. Oomblikke wat jy wens jy kon vasvang in ʼn botteltjie en dit oopmaak om weer die hoendervleis op jou vel te voel. Dit is maklik om dinge en oomblikke te koester – dit maak ons wie ons is. Dit vertel die stories van waar ons al was en waarheen ons op pad is.

Net so is ʼn koestering van die Woord van ons Here ʼn merkwyser in ons lewens. Jy moet die Woord koester – met jou hart, met jou siel, met jou lewe. Besittings is maklik om te koester, jy sit dit in ʼn mooi stewige boks of vertoon dit in ʼn vertoonkas. Oomblikke is maklik om te koester, jy dink met liefkosing in jou hart aan oomblikke waarna jou siel verlang.

Maar hoe koester ons die Woord ?

Gelukkig hoef ons nie in ons eie menslike gebrek te probeer om die Woord te koester nie. Ons kan tog nie die Bybel in ʼn mooi vertoonkas plaas of teen die muur ophang saam met ander inspirerende gesegdes en rympies nie. Nee, ons moet die Woord koester in ons harte, in ons menswees – met ons siel en hele lewe.

Waar beter om te leer hoe om die Woord te koester as by die Here self, ín sy Woord?

Hê die Woord lief

 Om die Woord te koester, moet jy eerstens die Woord liefhê: “In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God”  (Joh.1:1).

Om die Here lief te hê beteken dat jy ook sy Woord wat mens geword het, Jesus Christus, sal liefhê en juis daarom die goeie boodskap van verlossing in Christus waarvan ons juis in sy Woord hoor, sal koester. Die Woord van die Here is vol lering oor hoe ons sy Woord moet gebruik om sodoende ons liefde vir God en sy Woord prakties deel te maak van ons elke dag.

Aanvaar die Woord

 In die sinoptiese evangelies van Matteus en Markus skryf beide skrywers dat ons die woord moet hoor:

• “Die man by wie daar op goeie grond gesaai is, hy wat die woord hoor en dit verstaan…” (Matt.13:23a );
• “Dan is daar die mense by wie daar soos op goeie grond gesaai is, wat die woord hoor en aanvaar…” (Mark 4:20a).

Matteus 13:23 fokus daarop om die Woord te “hoor en verstaan”, waar Markus 4:20 ons daarop wys om die woord te “hoor en aanvaar”. Beide Skrifgedeeltes wys ons ʼn praktiese omgang met die Woord. Die woord wat ons hoor,  moet ons aanvaar en verstaan.

Aanvaar… al die geheimenisse wat in die Skrif opgesluit lê. Aanvaar deur die geloof die verlossingsboodskap in Jesus Christus wat aan jou vrede en hoop bring. Paulus dank  in sy brief aan die gemeente van Tessalonika die Here dat die gemeente die boodskap wat hulle by Paulus hoor aanvaar as die Woord van die Here (1 Tess. 2:13).

Verstaan… maak tyd vir die Woord, maak tyd om die Woord wat jy lief het te koester. Hou Bybelstudie en doen naslaanwerk oor dít wat jy dalk nie verstaan nie.

In jou daaglikse koestering van die Woord sal jy vind dat deur die leiding van die Gees die Here se Woord vir jou voedsel word. ʼn Noodsaaklike bron van krag, om jou te lei elke tree van jou lewenspad.

Luister na die Woord

 In Jes. 1:10 kry ons die opdrag:  “Luister na die woord van die Here…”

Dit is belangrik dat ons die Woord van die Here nie net moet hoor nie, maar wérklik daarna moet lúíster. Die opdrag om na die Woord te luister, loop hand aan hand met die opdrag van onderrig. In 2 Tim.4:2 skryf Paulus : “…verkondig die woord; hou daarmee vol, tydig en ontydig; weerlê, bestraf, bemoedig deur met alle geduld onderrig te gee”. Hierin lê die duidelike opdrag om mense in die Woord te onderrig. Die Woord moet van ons kansels af verkondig word sodat ons daarin onderrig kan word.

Om in die Woord onderrig te word moet ons Sondae erediens toe gaan, en aktief deelneem aan die erediens van die Here. So sal ons liefde vir die Woord groei en sal ons  luister na wat die Gees ons wil leer.  Dit help nie as ons maar net uit gewoonte “kerk toe gaan nie” – die kerkgebou is maar net die plek waar die wáre kerk, ons gelowiges as deel van die liggaam van Christus (vgl. 1 Kor. 12), waarlik kerk is.

 Vertrou op die Woord

Psalm 119 fokus deurlopend op die vertroue wat ons in die Woord moet hê. Vertroue vloei tog natuurlik voort vanuit liefde. Wanneer jy die Woord wat jy hoor, waarna jy luister begin lief hê, vertrou jy nie net die Woord nie, maar plaas jy jou vertroue in die Almagtige Outeur van die Woord:

• Weerhou my tog van alles wat onwaar is. In u bepalings stel ek my vertroue (Ps. 119:43);
• Dié wat U dien, is bly as hulle my sien, want ek vertrou op u woord (Ps. 119:74).
• Ek smag na u redding, ek vertou op u woord (119:81);
• By U skuil ek, U beskerm my, in u woord stel ek my vertroue (Ps. 119:114).

Bewaar die Woord in jou hart

 Uit ʼn liefde vir die Woord, uit die aanvaarding van die Woord, uit gehoorsaamheid aan die Woord, uit vertroue op die Woord van God,  groei ʼn wérklike ter harte neem van die Woord. Dan word die Woord vir jou ʼn skat wat jy in jou hart bewaar om die Here “te loof met ʼn opregte hart” (Ps. 119:7b).

Omdat ons die Woord dan op so ʼn intieme wyse leer ken het, kan ons volgens die Here se voorskrifte in nederigheid voor Hom lewe.

Verkondig die Woord

 Maar ʼn skat wat jy ontdek het en koester, voel jy bly oor en wil jy graag wys en deel met ander.  Daarom moet ons kerke hulle daarop beroem en toespits om die Woord suiwer te verkondig. Hoor wat raai Paulus vir die jonge Timoteus aan: “Lê jou daarop toe om jou tot beskikking van God te stel as ʼn arbeider wat die goedkeuring van God wegdra, ʼn arbeider wat hom vir sy werk nie hoef te skaam nie, wat die woord van die waarheid suiwer verkondig”(2 Tim 2:15).

So kan ʼn mens in jou persoonlike lewe, deur jou opregte koestering van die kosbare Woord van God, verkondigers wees van hierdie Woord – arbeiders wat hulle nie hoef te skaam vir hulle werk in die koninkryk van God nie.